Najadanie się chwilą......

Jak byłam nastolatką uwielbiałam stany przygnębienia, bólu egzystencjalnego,takiego,co od duszy po wszystkie członki boli. Wtedy wydawało mi się, że jest to cool, że to jest wzniosłe i że fajne. Pomimo radosnej aparycji, w środku tak fajnie smutno mi było. Powodów wiele znajdowałam......że chłopaka nie mam, że mało kto mnie rozumie, że ludzie obłudni, że fałszywi, że szkoła tak długo trwa , że matka nie rozumie i nie chce zrozumieć...że to, że tamto...... Teraz jako świadoma osoba kocham radość życia. Stany, w których w duszy gra, twarz się śmieje, że dziecko mam zdrowe, że sama to zdrowie mam, że mogę tyle rzeczy , że jestem niezależna , wolna , samodzielna , że chce i robię rzeczy , które lubię, że nie zniknęłam dla siebie ( jak to ładnie moja przyjaciółka powiedziała) że pomimo świadomości śmiertelności mam jeszcze tyle rzeczy do zrobienia..... CIeszę się.... CIeszę się....cieszę..... Chcę się najadać każdą chwilą , chce ją smakować każdą jedna sekundę...... Chcę skakać , skaczę z radości. Z radości życia!!! Na zdjęciach mój chrześniak Kacper z swoją cudowna , dziecięca radością życia!